Wel weer apart om eens een artikel te schrijven wat niet direct te maken heeft met hardlopen. Het is echter iets wat ik vaak terug zie op de betreffende fora waar veel hardlopers actief zijn. Verschillende mensen die bepaalde onderdelen in hun voeding niet tot zich nemen om uiteenlopende redenen.
Een van die redenen kan zijn omdat ze ergens op internet gelezen dat het wel heel erg schadelijk voor ze is. Wat natuurlijk ook wel waar is. Elke stof is in principe schadelijk voor het menselijke lichaam. De hoeveelheid stof bepaalt of het echt schadelijk is voor je of niet, niet het type stof. Van arsenicum hoef je veel minder te krijgen voordat het echt schadelijk voor je is dan bijvoorbeeld bij water het geval is.
Een andere reden kan zijn dat ze niet iets willen eten/drinken wat chemisch is, maar vergeten dan het verwarmen van water om een kopje biologische thee te drinken ook gewoon een chemisch proces is.
Nu de kern van het verhaal, zijn E-nummers schadelijk. Neen, die zijn in principe niet schadelijk. Een E-nummer is een code voor een stof die binnen de Europese Unie (EU) toegelaten is als additief in voedingsmiddelen die bedoeld zijn voor menselijke consumptie (de “E” staat trouwens voor “Europa”). Ze zijn dus al getest qua schadelijkheid voor mensen. Deze E-nummers worden over het algemeen gebruikt om producten meer kleur, glans te geven, smeuïger te maken of hun houdbaarheid te verlengen.
Van elk E-nummer is een ADI (aanvaardbare dagelijkse inname) bepaalt d.m.v. van dierproeven. Omdat een mens anders op iets kan reageren dan een dier zijn de waarden voor mensen als veiligheidsmaatregel ook nog eens door 100 gedeeld. Voor mensen met een lagere weerstand (jongeren, ouderen, zwangeren, zieken) is deze ADI nogmaals door 10 gedeeld.
Mensen hebben vaak een ongegronde angst tegen zaken die bewerkt zijn, deze angst wordt veelal gevoed door anderen of internet. Je hoeft maar te zoeken naar een tekst als “zijn E-nummers slecht” en je wordt direct geconfronteerd met resultaten waarin dit besproken wordt. Of dit nu wel of niet klopt, dat weet je dan eigenlijk niet. Als je zoekt op “kennedy vermoord cia”, dan krijg je ook alleen maar resultaten die deze “conspiracy theory” bevestigen. Vergeet ook vooral niet dat ook een product als normale kaas gewoon een bewerkt product is (melk).
Als je een lijst zou maken van alle chemische stofjes die in natuurlijke producten als een banaan, een blauwe bes of een rode biet zitten, kom je tot een gigantische lijst van onderdelen. Alleen zijn deze niet toegevoegd, maar zitten ze er van nature in.
Ook hoor je vaker dat E-nummers onnatuurlijk zouden zijn, dit is natuurlijk niet waar. Er zijn heel veel E-nummers die gewoon normale natuurlijke producten zijn. Ze zijn alleen gecodeerd met een E-nummer omdat ze toegevoegd worden aan een ander product en dit volgens de EU zichtbaar en duidelijk moet zijn. Een aantal voorbeelden:
- E901 -> Natuurlijke bijenwas, wordt gebruikt om bijv. kauwgum en drop te laten glanzen
- E162 -> Rode kleurstof (ook wel betanine of bietenrood genoemd), is een extract uit rode bieten
- E392 -> Extract van rozemarijn
- E300 -> Ascorbinezuur, ook wel vitamine C genoemd
- E948 -> Zuurstof
In veel onderzoeken zie je trouwens het E-nummer E621 terug komen. Dit is MSG (oftewel mononatriumglutamaat). Dit wordt vaak als smaakversterker toegevoegd aan producten die een hartige smaak hebben. Er gaan veel geruchten de ronde over dat dit nummer qua verslaving, hoofdpijn en haaruitval. Helaas zijn er nog een resultaten beschikbaar of dit inderdaad zo is.
Ik probeer met dit artikel niet te bereiken dat er een discussie ontstaat over het wel of niet eten van bewerkte voeding. Daar gaat het niet om. Ik ben persoonlijk van mening dat je zo veel mogelijk gezonde, onbewerkte en natuurlijke voeding moet eten. Ik wil met dit artikel alleen de ongegronde angst voor E-nummers weg nemen.